Techniki Energizacji Mięśni – MET

Jest to zbiór metod mających swoje pochodzenie w ortopedii, fizjoterapii oraz chiropraktyce, wykorzystujących wysiłek pacjenta na różne sposoby w celu likwidowania zaburzeń w obrębie tkanek miękkich. Techniki Energizacji Mięśni można stosować gdy: zaobserwujemy hipertonię mięśniową, przykurcze pochodzenia mięśniowego oraz łącznotkankowego, spastykę, osłabienie fizjologiczne mięśni, obrzęk miejscowy, zastój żylny, ograniczenie ruchomości stawów wynikające z dysfunkcji tkanek miękkich. Techniki te mogą być stosowane zarówno u bardzo chorych pacjentów z ostrymi stanami bólowymi, jak również u osób chorych przewlekle np. w chorobach reumatycznych czy osteoporozie.
Techniki Aktywnego Rozluźniania
Należą do metod medycyny manualnej koncentrujących swoja uwagę na likwidowaniu nieprawidłowości w obrębie tkanki miękkiej takich jak: zrosty i sklejenia, nadmierny tonus mięśniowy, przykurcze mięśniowe i łącznotkankowe. Należą do najefektywniejszych metod w likwidowaniu tych zaburzeń. Są one osiągnięciem ostatnich lat w medycynie manualnej. Często łączone z Technikami Mięśniowo-powięziowego rozluźniania czy też Technikami Energizacji Mięśni są niezwykle efektywne. Technika polega na utrzymaniu stałego nacisku lub zablokowaniu tkanek, podczas gdy jednocześnie wykonywane jest aktywne rozciąganie tkanki. Istnieją trzy typy technik aktywnego rozluźniania: Pasywna: terapeuta utrzymuje nacisk na tkankę i sam porusza częścią ciała, którą ma rozluźnić. Forma ta jest bardzo relaksująca i powoduje duże rozluźnienie. Aktywna: terapeuta wywiera nacisk, a pacjent wykonuje ruch ciała w kierunku rozciągania. Jest ona bardziej intensywna, ale czasami lepiej tolerowana przez pacjenta, szczególnie w bólu (samokontrola ruchu). Można ją połączyć z oporowaniem ruchu lub Technikami Energizacji Mięśni. W pozycji obciążenia stawu: jest bardzo efektywna w przywracaniu pełnej funkcji tkanek np. u sportowców. Wykonuje się często w pracy ekscentrycznej. Powinna być wykonywana na końcu procesu leczenia.
Rozluźnianie Mięśniowo – Powięziowe
Techniki MR są jednymi z najnowszych metod terapeutycznych w medycynie manualnej. Koncentrują się one na pracy z systemem mięśniowo-powięziowym. Techniki te poprawiają wewnętrzną ruchomość tkanek miękkich, szczególnie powięzi. Żywa tkanka posiada wewnętrzną zdolność do poruszania się, będącą rezultatem rytmicznych zmian zachodzących w tonusie mięśni i wewnętrznych rytmach ciała (skurcze naczyń krwionośnych, ruchy jelit, oddychanie, skurcze mięśni, ruchy gałek ocznych itp.). Aktywacja sił w technikach MR odbywa się w sposób bezpośredni i pośredni. Są one zarówno pochodzenia wewnętrznego jak i zewnętrznego. Siły wewnętrzne wiążą się z fizjologicznymi ruchami żywej tkanki wymienionymi wyżej. Siły zewnętrzne związane są z dostarczaniem energii mechanicznej wywieranej przez terapeutę poprzez nacisk, trakcję, skręcanie, rozciąganie, które w odpowiedni sposób wpływają na tkankę miękką, zmieniając jej właściwości biomechaniczne oraz wywołując reakcje odruchowe. Łączy je główny cel medycyny manualnej, jakim jest osiągnięcie symetrycznego, bezbólowego zakresu ruchu systemu mięśniowo-szkieletowego.
Pozycyjne Rozluźnianie
Jest to metoda opracowana w latach 60-tych przez osteopatę Jonesa, który zaobserwował, że ułożenie stawu w pozycji maksymalnego rozluźnienia i utrzymanie tej pozycji przez 20-120 sekund powoduje radykalną poprawę zakresu ruchu stawu oraz zmniejszenie jego dolegliwości bólowych. Jones uważa, że ułożenie stawu w kierunku, gdzie zmniejsza się napięcie mięśniowe powoduje odruchowe rozluźnienie mięśni hipertonicznych w wyniku zmniejszenia stymulacji nocyceptywnej, a poprzez to zmianę aktywności receptorów wrzecionek mięśniowych oraz poprawę ukrwienia ischemicznych i hipertonicznych mięśni. Terapeuta wyszukuje najbardziej wrażliwy punkt i kontrolując go palcem układa ciało pacjenta w pozycji tak, aby punkt ten zniknął lub się zmniejszył do 2 punktów (w subiektywnej skali odczuwania bólu od 0 do 10) i utrzymuje tę pozycję 90 sekund.
Terapia Punktów Spustowych
Terapia punktów spustowych jest techniką, która wykorzystuje różne formy ucisku i ruchów we wrażliwych miejscach w tkance mięśniowej. Celem terapii jest uwolnienie się od bólu i poprawa zaburzonych wzorców ruchowych. Punkty spustowe to wrażliwe miejsca w mięśniach o wzmożonym napięciu, które są bolesne pod wpływem ucisku i powodują ból promieniujący oraz inne objawy w obszarach ciała odległych od miejsca drażnienia.
Masaż Tkanek Głębokich
Jest formą terapii skupiającą się na przywracaniu prawidłowego napięcia głębokich warstw mięśni i tkanki łącznej. Poprzez rozluźnienie, wydłużenie, zlikwidowanie zrostów i uwolnienie utrzymujących się wzorców nieprawidłowych napięć w układach tkanek – powoduje zmniejszenie bólu, poprawę giętkości i płynności ruchu oraz przywraca prawidłowy zakres w najbardziej efektywny i najmniej obciążający sposób.